woensdag 30 juli 2008

ALARMBEL VOOR RESTAURATIE BEGIJNHOFKERK

Alarmbel voor restauratie Begijnhofkerk

Om verder verval van de Begijnhofkerk tegen te gaan, laat de stad Mechelen ze hier en daar wat oplappen. Het dossier voor de restauratie sleept bijna dertig jaar aan en loopt moeizamer dan ooit. Koster Jan Van Asch begrijpt niet waarom het zo lang moet duren.

Het dossier voor de restauratie van de Begijnhofkerk werd opgestart in 1980, “Tegelijk met dat van de Sint-Katelijnekerk. Die is al zeker twintig jaar geleden opgeknapt. Zes jaar geleden zijn restaurateurs eindelijk begonnen aan de voorgevel. Dat werk zou twee jaar duren. Het zijn er drie geworden en ze geraakten maar tot iets over de helft. Toen was het geld op”, vertelt Jan Van Asch.

Lijdzaam toekijken
Sinds een drietal jaar ligt de werf opnieuw stil. Blijkbaar zijn de stad en de architecten in een discussie verwikkeld over het kostenplaatje en komen ze niet tot een akkoord.

De koster kijkt lijdzaam toe. “We staan machteloos. Ik heb er echt hartzeer van als ik zie hoe onze kerk verder aftakelt. Pas op, ze zal niet instorten. De muren zijn meer dan een meter dik. Maar er moet iets gebeuren. Ik begrijp niet waarom het allemaal zo lang moet duren.”

Binnen en buiten
“Het interieur ziet er trouwens nog behoorlijk uit. Zeker als de zon schijnt, is de kerk werkelijk prachtig. Al liep het water hier een tijdlang langs de pilaren naar beneden en hadden wij ook eens last van duiven die in de kerk hun nest maakten.”

Buiten wachten de steigers al decennia op een restauratie die er niet lijkt te komen. “Ze zijn geplaatst toen een stenen boog van de toren naar beneden viel. Een jaar laten stonden er stellingen. Veertien jaar hebben ze er gestaan. De houten bakken om vallende stenen op te vangen, waren rot”, weet Jan Van Asch.

Dringende werken
Nu heeft de stad 65.000 euro uitgetrokken om dringende werkzaamheden uit te voeren voor de instandhouding van Sint-Alexius en Sint- Catharina. Het geld dient om begroeiing en klimop te verwijderen, voor het schilderen van het schrijnwerk en voor de herstelling van een doorgebroken spant in een van de zijbeuken. Daar is ook het dak vervangen.

vrijdag 25 juli 2008

MUIZENPLAAG TEISTERT SOCIAAL WOONBLOK


Muizenplaag teistert sociaal woonblok

Het appartement naast Mariette Meesters (72) staat al meer dan een halfjaar leeg. En sindsdien heeft ze veel last van muizen. “Ze trippelen vooral rond op het balkon”, vertelt Mariette. “Ik durf mijn appartement geen week te verlaten. Straks zit mijn huis vol als ik terugkom.”

Alle bewoners op de twaalfde (!) verdieping van het appartementsblok in de Willem Lepelstraat zien veel muizen. “Dat is gewoon niet prettig hé”, vertelt Mariette. “Ik heb wel een klevende substantie op het balkon liggen waar de beestjes naartoe worden gelokt, maar soms leven ze nog als ze vast komen te zitten. Dan moet ik ze zelf doodslaan.”

Het balkon van het leegstaande appartement trekt duiven aan, en die nemen weer brood mee naar boven. “Ik denk dat de muizen daarop af komen. Ik heb al vaak gebeld naar Woonhaven Antwerpen, maar veel doen die niet. Ze zijn alleen eens een emmer water over het balkon komen gooien.”

Muizengif
Bij Woonhaven, het vroegere Huisvesting, weten ze van de duiven op het balkon. “Dat gebeurt wel eens, maar we zijn het balkon speciaal komen schoonmaken”, vertelt Eddy Michilsens. “Van die muizen waren we niet op de hoogte. Het is goed als bewoners ons dat melden. We hebben muizengif dat we kunnen uitdelen aan de huurders.”

Volgens Eddy Michilsens staat het apartement leeg omdat er nog geen nieuwe huurder is gevonden. “Die procedure loopt, maar de vorige huurder was overleden dus dat neemt altijd wat meer tijd in beslag dan normaal.”

donderdag 17 juli 2008

MECHELSE KERKTOREN IS GEVAARLIJKE DUIVENTIL


Mechelse kerktoren is gevaarlijke duiventil

De omgeving van de Sint-Libertuskerk in Mechelen-Nekkerspoel is aan de straatkant volledig afgesloten met dranghekken. Aan de spits van de toren zitten stenen en leien los. Die kunnen elk moment naar beneden vallen en een gevaar betekenen voor voorbijgangers.

De technicus van de kerkfabriek nodigt ons uit voor een bezoek aan de toren. Meteen wordt duidelijk hoe schrijnend de situatie is en het gaat van kwaad naar erger.“Wij hebben een abonnement op de Monumentenwacht. Na een laatste inspectie heeft de stad meteen herstellingen uitgevoerd aan de westelijke gevel. Die zone is opnieuw vrijgegeven”, zegt Jos Malfliet.

De noordelijke zijde langs de Nekkerspoelstraat is na twee weken echter nog steeds afgezet. “Net onder het dak van de toren zitten ook stenen los. Als ze vallen, vallen ze recht naar beneden, verwachten de mensen van de Monumentenwacht. De stad kan moeilijk de hele straat afsluiten”, zegt Jos.

Pijnlijk duidelijk
Het restauratiedossier voor Sint-Libertus sleept intussen al tien jaar aan. “De stad is zeker niet van slechte wil. We zijn niet de enige parochie van Mechelen die in miserie zit. Kerken restaureren kost veel geld. Dat beseffen wij, maar er moet iets gebeuren.”

Vooral in de toren van de honderd jaar oude kerk wordt dat pijnlijk duidelijk. Boven de gewelven van de kerk heeft een windverband in de oostelijke gevel het begeven. “Dat zorgt voor de stabiliteit van het gebouw bij hevige rukwinden. Gelukkig zijn er nog en is de wind het sterkst aan de andere zijde.”

Vuile duiventil
De toren heeft verder veel weg van een duiventil: de vloeren en de klokken zitten onder de mest. “Maar Een duiventil is properder”, pikt Jos in.

Op de eerste verdieping is de houten vloer deels ingestort. Het gat ligt vol dode kadavers van duiven. “Ze sterven van uithongering omdat ze niet meer weggeraken.”, zegt Jos. Gaten in de omkasting van het torenuurwerk heeft de man hersteld met folie van zijn tuinvijver en met kippengaas. “Om te vermijden dat nog meer duiven binnenvliegen.”

CAFÉ VOGELZANG BESTAAT 50 JAAR


Café Vogelzang bestaat 50 jaar

Café Vogelzang aan het dorpsplein in Pulderbos viert zaterdag 19 juli zijn 50ste verjaardag. Iedereen kent de herberg als ’bij Claes’, terwijl cafébazin Linda eigenlijk Claessens (48) heet. Samen met Eddy ontvangt ze er in het vol poezenpostuurkes opgeleukte biljart- en duivencafé gasten van alle slag.

Linda Claessens ontdekte tijdens het rommelen op zolder dat café Vogelzang deze maand een halve eeuw bestaat. “Ik vond een affiche van de openbare verkoop. Mijn grootouders hielden vroeger café De Tramstatie open. In 1958 hebben ze dit gebouw, dat café De Zwaan heette, gekocht. Vermoedelijk omdat vogelbond De Barmsijs en duivenbond De Witpen hier gevestigd zijn, hebben ze de naam in Vogelzang veranderd.”

Van duiven naar biljarten
Linda nam de tap op 1 januari 1989 over van haar nonkel Louis. Het café is geëvolueerd van duiven- naar biljartcafé. “Je hebt hier de biljarters, maar ook nog altijd de duivenmelkers, de wielertoeristen, de supporters van Tom en Ken De Feyter en de wandelaars. Het plezantste is dat iedereen hier met iedereen aan ’de klap’ gaat.”

Linda - een kattenliefhebster - en Eddy doen alleen op vrijdag, zaterdag, zondag en feestdagen open. Haar trouwste klant? “Marcel Hens heeft zijn vast plekje aan de toog. Maar er zijn nog trouwe klanten hoor. Vroeger was er een man die met een lege duivenkorf naar hier kwam. Hij zei tegen zijn vrouw dat hij duiven ging inkorven, ook wanneer hij geen duiven mee had op de vlucht. De volgende dag zei hij dan tegen zijn vrouw dat hij zijn constateur ging binnenbrengen, terwijl hij niet had meegespeeld. Allemaal om maar op café te kunnen gaan. Zijn vrouw was een doodbraaf mens, blijkbaar trapte ze er keer op keer in. Ik weet niet of hij dan overdag ook echt deed alsof hij zat te letten.”

Spook met kikkerdril
De schijnduivenmelker is niet de enige straffe anecdote die ze ’bij Claes’ kunnen opdissen. “Ik dacht dat ik een spook zag, toen jaren geleden op een kermismaandag in het holst van de nacht op de deur werd gebonsd. We hadden juist afgelost. Er stond een man in zijn onderbroek helemaal onder de kikkerdril. Bleek het de chique veekeurder te zijn die ik ’s middags hier nog op het terras had gezien. Blijkbaar waren de legendarische pinten van Pulderbos-kermis hem na de veeprijskamp fataal geworden en was hij in de vest getuimeld, waar hij zijn broek was verloren. Volgende maand hebben we met de kermis opnieuw een orkestje. Omdat Pulderbos-kermis zo vroeg valt, denken we er met alle cafébazen over na om het weekend daarop ook nog een after-kermis te houden.”

MEER DUIVEN DAN HAVIKEN IN JOODS AMERIKA


Meer duiven dan haviken in joods Amerika

Ondanks de perceptie van de buitenwereld blijken Amerikaanse joden veel meer “duif” te zijn dan “havik”. De overgrote meerderheid wil diplomatieke banden met Iran, een tweestatenoplossing in het Midden-Oosten, terugtrekking uit Irak en Obama als nieuwe president.

De peiling werd gehouden op verzoek van de joodse organisatie J Street, aan de vooravond van een grote conferentie, volgende week, van Christenen Verenigd voor Israel (CUFI) van de “havikdominee” John Hagee.

Afkeuring Irakbeleid
De grote meerderheid van de 800 respondenten keurt het Midden-Oostenbeleid van de regering van George Bush af. 83 procent van hen is tegenstander van het algemene beleid, tegenover 16 procent voorstanders. De afhandeling van de oorlog in Irak wordt afgekeurd door 79 procent en gewaardeerd door 21 procent. 61 procent vindt dat Israël daar minder veilig door is geworden en een zelfde percentage vindt dat Amerika moet beginnen met de terugtrekking uit Irak.

De helft van de ondervraagden gelooft dat Israël alleen echte veiligheid kan krijgen door middel van vredesakkoorden. Een derde gelooft dat dat alleen kan door militaire superioriteit. Amerika moet daarom een actieve rol op zich nemen in het vredesproces met de Arabieren, vindt 87 procent, en volgens 70 procent moet Amerika beide partijen pushen om compromissen te maken. Driekwart gelooft in de noodzaak van een tweestatenoplossing.

De vragen over Iran lieten een tweedeling zien: bijna de helft wil graag een kandidaat die een aanval op Iran niet uitsluit, maar 41 procent wil dat niet. Wel is 69 procent geneigd een kandidaat te steunen die een “sterke maar stevige” diplomatie volgt met Iran, terwijl 21 procent – net als president Bush – diplomatie maar gevaarlijk en laf vindt.

Democraten
Dat betekent, niet verrassend, dat Amerikaanse joden flink hellen naar de kant van Barack Obama. Bijna tweederde doet dat, tegenover een derde die voor McCain kiest. Dat is belangrijk, want ook al vormt de joodse gemeenschap maar 2 procent van het electoraat, door hun trouwe stembusgang is hun invloed twee keer zo groot, nog afgezien van hun gulle contributies aan de partijkas. Bovendien wonen ze vooral in de zogenaamde “swing”-staten, waar de race het spannendst is, zoals Pennsylvania, Ohio, New Jersey, Florida en Illinois.

MECHELSE KERKTOREN IS GEVAARLIJKE DUIVENTIL

Mechelse kerktoren is gevaarlijke duiventil

De omgeving van de Sint-Libertuskerk in Mechelen-Nekkerspoel is aan de straatkant volledig afgesloten met dranghekken. Aan de spits van de toren zitten stenen en leien los. Die kunnen elk moment naar beneden vallen en een gevaar betekenen voor voorbijgangers.

De technicus van de kerkfabriek nodigt ons uit voor een bezoek aan de toren. Meteen wordt duidelijk hoe schrijnend de situatie is en het gaat van kwaad naar erger.“Wij hebben een abonnement op de Monumentenwacht. Na een laatste inspectie heeft de stad meteen herstellingen uitgevoerd aan de westelijke gevel. Die zone is opnieuw vrijgegeven”, zegt Jos Malfliet.

De noordelijke zijde langs de Nekkerspoelstraat is na twee weken echter nog steeds afgezet. “Net onder het dak van de toren zitten ook stenen los. Als ze vallen, vallen ze recht naar beneden, verwachten de mensen van de Monumentenwacht. De stad kan moeilijk de hele straat afsluiten”, zegt Jos.

Pijnlijk duidelijk
Het restauratiedossier voor Sint-Libertus sleept intussen al tien jaar aan. “De stad is zeker niet van slechte wil. We zijn niet de enige parochie van Mechelen die in miserie zit. Kerken restaureren kost veel geld. Dat beseffen wij, maar er moet iets gebeuren.”

Vooral in de toren van de honderd jaar oude kerk wordt dat pijnlijk duidelijk. Boven de gewelven van de kerk heeft een windverband in de oostelijke gevel het begeven. “Dat zorgt voor de stabiliteit van het gebouw bij hevige rukwinden. Gelukkig zijn er nog en is de wind het sterkst aan de andere zijde.”

Vuile duiventil
De toren heeft verder veel weg van een duiventil: de vloeren en de klokken zitten onder de mest. “Maar Een duiventil is properder”, pikt Jos in.


Op de eerste verdieping is de houten vloer deels ingestort. Het gat ligt vol dode kadavers van duiven. “Ze sterven van uithongering omdat ze niet meer weggeraken.”, zegt Jos. Gaten in de omkasting van het torenuurwerk heeft de man hersteld met folie van zijn tuinvijver en met kippengaas. “Om te vermijden dat nog meer duiven binnenvliegen.”

(Bron: GVA)

CAFÉ VOGELZANG BESTAAT 50 JAAR

Café Vogelzang bestaat 50 jaar

Café Vogelzang aan het dorpsplein in Pulderbos viert zaterdag 19 juli zijn 50ste verjaardag. Iedereen kent de herberg als ’bij Claes’, terwijl cafébazin Linda eigenlijk Claessens (48) heet. Samen met Eddy ontvangt ze er in het vol poezenpostuurkes opgeleukte biljart- en duivencafé gasten van alle slag.

Linda Claessens ontdekte tijdens het rommelen op zolder dat café Vogelzang deze maand een halve eeuw bestaat. “Ik vond een affiche van de openbare verkoop. Mijn grootouders hielden vroeger café De Tramstatie open. In 1958 hebben ze dit gebouw, dat café De Zwaan heette, gekocht. Vermoedelijk omdat vogelbond De Barmsijs en duivenbond De Witpen hier gevestigd zijn, hebben ze de naam in Vogelzang veranderd.”

Van duiven naar biljarten
Linda nam de tap op 1 januari 1989 over van haar nonkel Louis. Het café is geëvolueerd van duiven- naar biljartcafé. “Je hebt hier de biljarters, maar ook nog altijd de duivenmelkers, de wielertoeristen, de supporters van Tom en Ken De Feyter en de wandelaars. Het plezantste is dat iedereen hier met iedereen aan ’de klap’ gaat.”

Linda - een kattenliefhebster - en Eddy doen alleen op vrijdag, zaterdag, zondag en feestdagen open. Haar trouwste klant? “Marcel Hens heeft zijn vast plekje aan de toog. Maar er zijn nog trouwe klanten hoor. Vroeger was er een man die met een lege duivenkorf naar hier kwam. Hij zei tegen zijn vrouw dat hij duiven ging inkorven, ook wanneer hij geen duiven mee had op de vlucht. De volgende dag zei hij dan tegen zijn vrouw dat hij zijn constateur ging binnenbrengen, terwijl hij niet had meegespeeld. Allemaal om maar op café te kunnen gaan. Zijn vrouw was een doodbraaf mens, blijkbaar trapte ze er keer op keer in. Ik weet niet of hij dan overdag ook echt deed alsof hij zat te letten.”

Spook met kikkerdril
De schijnduivenmelker is niet de enige straffe anecdote die ze ’bij Claes’ kunnen opdissen. “Ik dacht dat ik een spook zag, toen jaren geleden op een kermismaandag in het holst van de nacht op de deur werd gebonsd. We hadden juist afgelost. Er stond een man in zijn onderbroek helemaal onder de kikkerdril. Bleek het de chique veekeurder te zijn die ik ’s middags hier nog op het terras had gezien. Blijkbaar waren de legendarische pinten van Pulderbos-kermis hem na de veeprijskamp fataal geworden en was hij in de vest getuimeld, waar hij zijn broek was verloren. Volgende maand hebben we met de kermis opnieuw een orkestje. Omdat Pulderbos-kermis zo vroeg valt, denken we er met alle cafébazen over na om het weekend daarop ook nog een after-kermis te houden.”

(Bron: GVA)

donderdag 3 juli 2008

BP BRENGT UNIEKE ROOFVOGEL GROOT

BP brengt unieke roofvogel groot

Een koppel slechtvalken heeft met succes drie jongen grootgebracht op een 85 meter hoge destillatietoren van het chemisch productiecentrum van BP in Geel. De snelste roofvogel ter wereld was in de ­jaren zeventig uit onze contreien ­verdwenen, maar hij is aan een gestage opmars bezig.

Een koppel slechtvalken heeft met succes drie jongen grootgebracht op een 85 meter hoge destillatietoren van het chemisch productiecentrum van BP in Geel. De snelste roofvogel ter wereld was in de ­jaren zeventig uit onze contreien ­verdwenen, maar hij is aan een gestage opmars bezig.

Een chemisch productiecentrum voor paraxyleen, tereftaalzuur en isfotaalzuur lijkt niet meteen een geschikte biotoop voor unieke roofvogels om te broeden, maar blijkbaar denken slechtvalken daar anders over. Herman Berghmans uit Laakdal verleent als vrijwilliger diensten aan het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen (KBIN) als ringer van jonge vogels. Hij klom samen met Fons Lommelen van BP Chembel naar de nestkast op 75 meter hoogte.

“Voor de slechtvalk is de omgeving op zich niet zo belangrijk, wel het feit dat er in zijn biotoop voldoende prooien zitten. Deze valk voedt zich vooral met duiven. Die pakt hij op een spectaculaire manier door zich op grote hoogte tegen een snelheid van 300 kilomter per uur op zijn prooi te storten. De valk is graag gezien in de buurt van kerken waar wilde duiven vaak voor overlast zorgen. Het dier broedt op grote hoogte. Zijn nesten zijn te vinden tegen hoge fabrieksgebouwen of kerken”, vertelt de natuurliefhebber.

Jongen

Fons Lommelen is bij BP Chembel verantwoordelijk voor de waterzuivering. Zijn hobby als natuurgids neemt hij mee naar het werk. Hij zorgt voor biodiversiteit binnen de muren van het chemisch bedrijf. “Vorig jaar zagen we de vogels al vliegen, maar we vonden hun nest niet. Het Fonds voor Instandhouding van Roofvogels (FIR) vroeg of er een nestkast mocht komen. BP was het idee genegen. De kast hangt 75 meter hoog aan een destillatietoren. Ze had succes. Het koppel bracht er drie jongen groot. Voor mij is dit de kroon op het werk."